FC DORDRECHT OP CURACAO: OVERWINNINGEN BLIJVEN UIT

FC Dordrecht tankt na een succesvol, maar zwaar seizoen bij op Curaçao. Verslaggever JOHN KRAIJENBRINK reisde mee. Vandaag zijn vijfde bijdrage.

Bon Bini, welkom op Curaçao. Terwijl FC Dordrecht deze woensdagavond onder de koude douche staat in het Ergillio Hato Stadion in een poging het zweet van zich af te spoelen, spelen FC Utrecht en Ferroviário AC de finale van de strijd om de Polar-UTS Cup. FC Dordrecht en de lokale helden van CSD Barber hadden nu ook op het veld willen staan, maar de ’schapenkoppen’ verloren met 2-1 van FC Utrecht, terwijl de Brazilianen te sterk waren voor Barber.

En dus moest FC Dordrecht vanavond al om zeven uur aan de bak, in plaats van op prime-time: half tien. Erger nog dan dat, de Dordtenaren gaan onderuit tegen de kampioen van Curaçao. Al is dat pas na penalty’s. In de reguliere negentig minuten oogt FC Dordrecht de eerste helft beter. Waar de Antillianen veel over het veld rennen, de ene truc na de andere eruit gooiend, daar speelt het elftal van Gert Kruys het balletje soepel rond. En dat zonder de vaste waarden Bart van Muyen en Reinhard Breinburg, die beiden niet erg lekker zijn.

Waar FC Dordrecht de eerste helft nog soepel over het veld loopt en via Nick van der Velden met 1-0 voor komt, daar puft en kreunt het in het tweede part. De vermoeidheid van een weekje vakantie begint toe te slaan en de elf van Kruys bewegen zich nog maar moeizaam over het met zwarte, rubberen korrels gevulde plastic gras. Voor de Antilliaanse ploeg, deze avond luid aangemoedigd door ruim negenduizend toeschouwers, reden om nog harder van achteren naar voren te rennen. Tactiek en teamdiscipline zijn misschien ver te zoeken, het enthousiasme is hartverwarmend. En dat wordt beloond. Gastspeler Mark van Eijk (ex-Heerenveen) scoort 1-1 en zet het stadion op zijn kop.

Trainer Gert Kruys en collega Gersley Gijsbertha slaan in de slotfase aan het wisselen, maar goals vallen er niet meer. Omdat er toch een winnaar moet komen, moeten penaltys uitmaken wie als derde en wie als vierde eindigt. Sjoerd Rensen lijkt daarin opnieuw de held te worden. De keeper die nog nooit een strafschoppenserie heeft verloren, haalt met een katachtige reflex de elfmeter van Oscar Molina uit de benedenhoek. Tot woede en verbazing van de doelman laat scheidsrechter Anthony Meulens Molina opnieuw aanleggen. Net als bij diens eerste poging zit Rensen goed, maar nu is de penalty net te hard en te hoog. Na de goed genomen strafschoppen van Ruud Kras, Johan Versluis (stijf in de kruising), Guy Ramos en Erik Abels is het de beurt aan Moussa Kalisse. De spits wordt gemaand de bal opnieuw neer te leggen, maakt een onzekere indruk en schiet naast. Shanon Carmelia doet dat niet, waardoor CSD Barber met de zege aan de haal gaat. Tot puur geluk van het uitzinnige publiek, dat met een groot applaus de hossende en dansende ploeg bedankt. Trainer Gert Kruys ziet het van een afstandje aan. ,,Mijn ploeg was aan het einde van zijn Latijn. Ik hecht daarom geen waarde aan deze nederlaag. Mijn goede humeur wordt er niet door bedorven.’’ En als blijk van dat laatste, grapt de kleine oefenmeester: ,,1-1 spelen in een internationale heenwedstrijd is helemaal niet slecht.’’

Kort daarop zorgt FC Utrecht, Kruys oude club, voor een nog beter humeur bij de oefenmeester. Het klopt namelijk Ferroviário met 1-0 en neemt de Polar UTC-Cup mee naar huis.