FC DORDRECHT KIEST DE AANVAL

Een nieuw seizoen, tien nieuwe spelers en een nieuw trainersduo (Jurrie Koolhof/Harry van der Laan) moet komend seizoen leiden tot nieuw succes aan de Krommedijk. Maar waartoe is FC Dordrecht precies in staat? Trainer Jurrie Koolhof geeft antwoord.

“We kunnen de playoffs halen, met aanvallend voetbal.” FC Dordrechts nieuwe trainer Jurrie Koolhof laat voorzichtig de woorden vallen waar veel supporters naar smachten: playoffs en aanvallend voetbal. Succes en genieten aan de Krommedijk. Na het vorige jaar waarin het net niet lukte om er tot het allerlaatst bij te zijn, smachten de Schapenkoppen dit seizoen naar succes. En als het even kan gepaard met aanvallend voetbal. Met acties om je vingers bij af te likken: flitsende buitenspelers met kalk aan hun schoenen, mooie, strakke passes en doelpunten om van te smullen.
Koolhof, zelf als speler een man die bekend stond om zijn neusje voor de goal, wil het graag brengen, zij het gedoceerd. “We willen mooi voetballen, maar het gaat uiteindelijk wel om het resultaat. Dit elftal kan de playoffs halen. Er staat een goed team, een goede basis. De vraag is altijd alleen hoe goed je wissels zijn en hoe snel je de jeugd moet brengen. Heb je daar de tijd voor, of moeten die jongens gedwongen door blessures eerder aan de slag? Daar komt bij dat een periode nu maar zes wedstrijden beslaat. Er zullen nu meer teams meedoen om een periodetitel dan het geval was toen er over acht wedstrijden werd gestreden. Maar als wij ons niveau halen dat we kunnen en moeten halen, doen we zeker mee.”
Dat meedoen moet wat Koolhof betreft niet alleen gepaard gaan met resultaten, maar ook met attractief voetbal. De oud-speler van PSV, Vitesse, FC Groningen, De Graafschap en Veendam heeft een hekel aan puur resultaatvoetbal. Tijdens de voorbereiding was hij dan ook geregeld langs de lijn te vinden om zijn spelers te corrigeren als ze weer eens voor een oplossing achteruit kozen in plaats van vooruit. “Ik wil niet dat mijn spelers alleen maar terugspelen, waardoor de keeper steeds de lange bal moet spelen. Ik wil domineren, de tegenstander onze wil opleggen. Daar hebben we het elftal ook voor.”
Om dominant te spelen, dokterde Koolhof een systeem uit met een verdedigend en een aanvallend blok van vijf spelers. “Ik heb in mijn vakantie nagedacht over de spelers die ik tot mijn beschikking heb en het systeem dat zij het beste kunnen spelen. Met Moussa Kalisse, Manu Dagher en Rui Monteiro heb ik jongens aan de zijkant met een actie in huis, met daarachter de tweeling Van Baarlen die eraan komt. Nick van der Velden, Rosco Cyrus en Arjan van der Laan zijn spelers die achter de spits uit de voeten kunnen. In Cecillio Lopes heb ik een fantastische, technische en superbalvaste spits en John Nieuwenburg, Ekrem Kahya, Gerard de Nooijer en Remco Heerkens zijn controlerende spelers. Achterin hebben we veel snelheid met Mark Bevaart, John den Dunnen, Bart van Muyen en Ruud Kras en hebben we een betrouwbare en meevoetballende doelman in Johan van der Werff, die weer helemaal fit is. Als je dan alles bij elkaar optelt, kom je op dit systeem. Het vergt veel van de spelers: voetbalintelligentie, oog voor lopende mensen en oog voor de bal, maar ik denk dat we dat in huis hebben. Het systeem is zowel voor mij als voor de spelersgroep nieuw. In het begin hadden de spelers wat vraagtekens, maar ze hebben het snel opgepikt. Als het goed uitgevoerd wordt, staat het in de omschakeling goed en hebben we vaak een man meer op het middenveld, waardoor we kunnen domineren. Monteiro, Kalisse en Dagher hebben daarbij de vrijheid om aan de buitenkanten hun actie te maken, zolang er maar licht aan het einde van de tunnel is. Het is niet de bedoeling dat er twee acties van de veertien lukken of dat ze drie man uitspelen in de breedte. Iedere actie moet een doel hebben, moet een overtalsituatie creëren.”
In de voorbereiding bewees het systeem van Koolhof zijn waarde al. FC Dordrecht speelde gelijk tegen eredivisionist ADO Den Haag, leed tegen NEC een nipte nederlaag en won van competitiegenoot FC Den Bosch. In al die oefenduels domineerden de Schapenkoppen. Koolhof: “We hebben een aantal leuke wedstrijden gehad en zijn vanuit onze taak en onze kracht gaan voetballen. De blessures vielen mee en over de resultaten ben ik tevreden. Spelers als Nick van der Velden en Manu Dagher hebben zich goed ontwikkeld en de groep is naar elkaar toegegroeid. De basis ligt er, nu moeten we doorgroeien.”
Dat door groeien moet de komende maanden gaan gebeuren, als het om het ‘echie’ gaat en de trainer de waarde van de voorbereiding terugziet in de praktijk. Iets waar hij naar uitkijkt. ,,Als ik een poosje onderweg ben met een groep, mag het van mij beginnen. Zenuwachtig? Nee. De start van de competitie zorgt voor een bepaalde spanning, omdat je ergens weken naartoe gewerkt hebt. Maar die spanning is iets anders dan zenuwen. Zenuwen heb je als je je zorgen maakt, maar met dit elftal maak ik me geen zorgen.”