ZOEN VAN EEN DOLFIJN

Vrij. Eindelijk. Na een week lang trainen en voetballen in regen en zon mogen de mannen van Robert Verbeek woensdagavond los. Geen verplichte, vroege bedtijd van 23.30 uur, maar stappen tot vier uur 's morgens. De selectie maakt er gretig gebruik van en duikt massaal het TMF Cafe in, waar het tot in de kleine uurtjes feest en zingt in de karaoke-show. De volgende morgen is de kater van de gezichten van de meeste spelers af te lezen. Kleine oogjes, glimmende kopjes, diepe rimpels. De nacht heeft zijn sporen nagelaten. Tijd om bij te komen is er deze donderdagmorgen niet. Om 8.30 uur moeten de spelers weer aan de ontbijttafel zitten. Een vrije dag houdt niet in doen en laten wat je wilt, maar op pad met de groep. Teambuilding heet dat. Per boot gaat het richting het SeAquarium voor een bezoekje aan de haaien, oggen, pelikanen en dolfijnen. Het stuiterende ritje, waarbij de boot steeds een kleine twee meter opgetild wordt en dan met kracht weer in het water wordt gesmeten is iets te veel voor de maag van Dennis de Nooijer. De spits verstopt zijn hoofd in een plasticzakje en keert zijn maaginhoud om. Kater? Volgens de aanvalsleider niet: zeeziek. En dat voor een spits uit Zeeland. Robert Verbeek heeft nergens last van. Hij is deze morgen okselfris. Letterlijk. Als een volleerd boegbeeld staat de trainer a la Leonardo di Caprio op het puntje van het voordek. Maar waar in de film de wind door de haren van de hoofdrolspeler waait en er slechts spatjes water om zijn oren vliegen, krijgt Verbeek de volle laag en stapt dan ook doorweekt aan land. Ook John Nieuwenburg houdt het niet droog. Alleen gebeurt dat op een manier waar de meeste spelers jaloers op zijn. De laatste aanwinst van FC Dordrecht wordt uitgekozen om samen met Feyenoord-trainer Mario Been voor de camera van Radio Rijnmond te water te gaan in het gezelschap van vijf dolfijnen. Vooraf meldt de middenvelder zenuwachtig te zijn, maar eenmaal in het water zijn de zenuwen snel weg en vermaakt hij zich opperbest. Zeker als Nieuwenburg op aangeven van de dolfijnentrainer met zijn hand op het water tikt en de dolfijn naar hem toe zwemt en hem een kusje op zijn wang geeft. Bij het volgende trucje duiken twee dolfijnen links en rechts van hem op, grijpt de middenvelder de rugvin vast en wordt met grote snelheid voortgetrokken. ,,Zie je wel dat je een diepgaande middenvelder hebt'', grapt Mario Been tegen FC Dordrecht-voorzitter Ad Heijsman. Verderop in het bassin kijken de spelers van FC Dordrecht en Feyenoord naar de dolfijnen show. Salto's, staan op de staart, duikelend, niets is de dieren te machtig. Voor Been reden om op te merken: ,,Als je dolfijnen kunstjes kan leren en kan laten luisteren, moet dat met spelers toch ook kunnen.'' Nieuwenburg zwemt intussen zijn laatste rondjes met moeder dolfijn en haar baby. Zachtjes aaiend, met een grote lacht op zijn gezicht. ,,Dit is echt ongelooflijk. Een ervaring die ik niet had willen missen.'' De middag is voor het strand. Tijd om bij te slapen, bij te bruinen, bij te komen van de eerste volle week trainen van dit jaar, te verbranden, te eten, te dollen en te snorkelen. Ekrem Kahya toont zich een volleerd Turkse olieworstelaar en neemt John den Dunnen in een houdgreep, Dave van der Meer waagt zich onder begeleiding de zee op om te snorkelen, Dennis van der Pennen puft uit in de schaduw, technisch manager Marco Boogers werkt zijn kleur nog een beetje bij en Rui Monteiro toont zijn duikkunsten vanaf de steiger. En dan zit de dag erop en volgt de boottrip terug naar het hotel. Voor iedereen. Tenminste, bijna iedereen. Dennis de Nooijer pakt namelijk de taxi. Hij heeft even genoeg van boten.